MenorcaES
Menorca, het derde grootste eiland van de Balearen, onderscheidt zich door zijn ingetogen karakter en respectvolle omgang met landschap en erfgoed. Als UNESCO-biosfeerreservaat waakt Menorca zorgvuldig over zijn natuurlijke balans; toerisme en bouw blijven er kleinschalig en zorgvuldig gereguleerd.
In nauwelijks een uur doorkruis je het eiland van oost naar west via één centrale weg die de huidige hoofdstad Mahón verbindt met de voormalige hoofdstad Ciutadella. Deze twee steden vormen de culturele ankerpunten van het eiland: Mahón, met zijn natuurlijke haven en vernieuwende kunstinitiatieven, en Ciutadella, waar een fijnmazig stratenweefsel en zonnige pleinen de rijke geschiedenis voelbaar maken.
De kust van Menorca toont twee gezichten. In het noorden overheerst een ruig, rood landschap met grillige kliffen en kapen, terwijl het zuiden bekendstaat om zijn witte zandstranden en turquoise baaien, zoals Macarella en Macarelleta. De 200 kilometer lange kustlijn wordt omspannen door het historische ruiterpad Camí de Cavalls, dat als een continue route het eiland rond slingert en vandaag uitnodigt tot trage verkenning.
Architecturaal is Menorca bovenal een eiland van steen. De lokale kalkzandsteen marès vormt al eeuwenlang de materiële ruggengraat van de bouwcultuur. Vandaag krijgt dat erfgoed een nieuwe dimensie in projecten die landschap, materiaal en kunst in elkaar laten overvloeien. Het indrukwekkende groevecomplex Líthica toont hoe mens en natuur samen een sculpturaal landschap hebben uitgehouwen, terwijl woningen zoals Ca’n Terra de steen letterlijk herinterpreteren als bewoonbare materie.
Ook in de hedendaagse kunstscene is die verbondenheid met plaats en materiaal voelbaar. Op het eilandje Illa del Rei herbergt Hauser & Wirth Menorca een reeks paviljoenen en tuinen waar kunst en architectuur elkaar versterken, terwijl Fundació Numa met zijn intieme tentoonstellingsruimtes een meer contemplatieve beleving van kunst biedt.
Menorca is zo een eiland waar stilte en steen, kunst en architectuur, verleden en toekomst in één adem samenvloeien. Het is een plek waar materie betekenis krijgt.